سهراب


چيزهايي هسـت کــه نمي دانـــم
مي دانم ، ســـبزه اي را بکنم خواهم مرد
مي روم بالا تــا اوج ، مـن پــر از بال و پـرم
راه مي بينم در ظلمت ، من پـر از فانوسم
من پـر از نورم و شن ، و پـر از دار و درخـت
پــرم از راه ، از پـل ، از رود ، از مــوج
پــرم از سايه برگي در آب: چه درونم تنهاســـــت 

نظرات شما عزیزان:

آ

ساعت2:03---6 اسفند 1390

ممنون مطلب قشنگی بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: