تو را ای گل کماکان دوست دارم / به قدر ابر و باران دوست دارم
کجا باشی کجا باشم مهم نیست / تو را تا زنده هستم دوست دارم …
—–
اگر سرت رو روی سینه ام بگذاری هیچ صدایی نخواهی شنید … قلبِ من طاقت این همه خوشبختی رو نداره !
—–
تبسم را فراموش نکن. لبخند بی هزینه ات گران ترین هدیه است …
—–
آنان که بودنت را قدر نمی دانند رفتنت را “نامردی” میخوانند …
—–
مه شب مرغ دلم بر سر دیوار تو بود / میپرد از قفس و عاشق دیدار تو بود
خبرت هست که از خوبی خود بی خبری / به خدا خوبتر از خوبتر از خوبتری …
—–
عجب رسمی ست رسم آدمیزاد / که دور افتاده را کم میکنند یاد
که دور افتاده حکم مرده دارد / که خاک مرده را کی میبرد باد …
—–
اگر باشی محبت روزگاری تازه خواهد یافت / زمین در گردشش با تو مداری تازه خواهد یافت
دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی / دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت…
—–
ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار نشود یار کجاست …؟
—–
من تنگ دلم یا که جهان تنگ شده
تیره بصرم یا افق این رنگ شده
گوش من بی حوصله بد میشنود
یا ساز طبیعت خشن آهنگ شده …
—–
باوفا! مهر تو اندر جان ماست
زندگی بی دوستی زندان ماست
کم بزن آتش دل بی تاب را
یاد خوبت روز و شب مهمان ماست …
—–
عاقبت از غم عشق تو دیوانه شدم / باده بر دست شدم راهی میخانه شدم
آن قدر حسرت میخانه کشیدم که ز شوق / به تمنای شرابت همچو پیمانه شدم …
—–
گفتی مسافری و من آنقدر عاشقم که سال هاست نماز دلم را شکسته میخوانم …
—–
متاسفانه توی قرن ۲۱ اسکل به کسی گفته میشه که قلبی پاک و بی گناه و مهربون داره آدم فروش و نا رفیق نیست و از پشت خنجر نمیزنه …
—–
عشق بعضی وقت ها از درد دوری بهتر است/بی قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است
توی قرآن خوانده ام، یعقوب یادم داده است/دلبرت وقتی کنارت نیست ، کوری بهتر است
—–
من شکستم تا تو را عاشق کنم
بعد من باران فقط آب است و بس
هر که بعد از من سراغت را گرفت
زشت یا زیبا فقط خوابست و بس …
—–
بیچاره آسمان … دلش به خورشیدى خوش است که هر روز دورش میزند …
—–
زیبایی عشق به سکوت است نه فریاد، پس با تمام سکوتم دوستت دارم …
—–
سر به هوا نیستم اما همیشه چشم به آسمان دارم. حال عجیبی ست دیدن همان آسمان که شاید تو دقایقی پیش به آن نگاه کرده ای …
—–
بی انصاف این گره با یک نگاه تو باز میشد تمام دندانهایم درد میکند …
—–
دلم با تو بود
تو ولی سرد شدی
آنقدر سرد که به ناچار گرمایم را به تو بخشیدم
و تو به من تهمت سرد شدن زدی …
—–
خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد و رمز جدول چنین بود: دوستم بدار …
—–
هنوز هم… از بین کارهای دنیا… دل بستن به دلت بیشتر به دلم می چسبد …
نظرات شما عزیزان: